[ad_1]
850-484 arasındaki tarih aralığının temel özelliği, büyük İskender’in İskenderiye’yi kurmasıdır. İskenderiye, MÖ 332 yılında büyük İskender tarafından kurulmuş olan bir liman şehridir. Bu şehir, MÖ 332’de kurulana dek, Mısır’ın egemenliğinde bulunan bir kentti. İskender, kenti kurmak için Mısır’ın egemenliğinden çıkma kararı aldı. İskenderiye, Mısır’ın egemenliğinden kurtulma kararının ardından, İskender’in önderliğinde, kültür ve medeniyet merkezi haline geldi. Büyük İskender, İskenderiye’yi MÖ 332’de kurduğu tarihten itibaren, çok sayıda tarihi ve kültürel yapıyı şehir içerisinde inşa etti. Şehir, MÖ 332’den başlayarak MÖ 484’e kadar çok sayıda tarihi ve kültürel mirasın ev sahipliği yaptı.
Bu dönemde, bu tarih aralığında İskenderiye’de inşa edilen yapılar arasında yer alan tarihi ve kültürel yapılar, bugün hala İskenderiye’de görülebilmektedir. İskenderiye’de inşa edilen müzeler, tiyatrolar, kütüphaneler ve tapınaklar, bu tarih aralığında inşa edilen yapılar arasındadır. İskenderiye’de inşa edilen bazı yapılar arasında, MÖ 332’de inşa edilen Serapis Tapınağı, MÖ 331’de inşa edilen Dionysos Tapınağı, MÖ 324’de inşa edilen Zeus Tapınağı, MÖ 310’da inşa edilen Alexandria Kütüphanesi ve MÖ 300’de inşa edilen Pompey Tapınağı da yer almaktadır.
İskenderiye, MÖ 332’de kurulmasından bu yana, büyük bir kültürel mirasın ev sahibi olmuştur. Büyük İskender, İskenderiye’yi kurmasının ardından, şehre kültür, medeniyet ve sanatı getirdi. Bu tarih aralığında inşa edilen yapılar, bugün hala İskenderiye’de yaşayanların kültür, medeniyet ve sanatının önemli öğelerini oluşturmaktadır.
[ad_2]